συνοικώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

συνοικώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συνοικῶ, συνηρημένος τύπος του συνοικέω. Συγχρονικά αναλύεται σε συν- + οικώ

Ρήμα

συνοικώ, πρτ.: συνοικούσα, αόρ.: συνοίκησα (χωρίς παθητική φωνή)

• (λόγιο) συγκατοικώ

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σύνοικος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	συνοικώ	συνοικούσα	θα συνοικώ	να συνοικώ		συνοικώντας
β' ενικ.	συνοικείς	συνοικούσες	θα συνοικείς	να συνοικείς
γ' ενικ.	συνοικεί	συνοικούσε	θα συνοικεί	να συνοικεί
α' πληθ.	συνοικούμε	συνοικούσαμε	θα συνοικούμε	να συνοικούμε
β' πληθ.	συνοικείτε	συνοικούσατε	θα συνοικείτε	να συνοικείτε	συνοικείτε
γ' πληθ.	συνοικούν(ε)	συνοικούσαν(ε)	θα συνοικούν(ε)	να συνοικούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		συνοίκησα	θα συνοικήσω	να συνοικήσω		συνοικήσει
β' ενικ.		συνοίκησες	θα συνοικήσεις	να συνοικήσεις	συνοίκησε
γ' ενικ.		συνοίκησε	θα συνοικήσει	να συνοικήσει
α' πληθ.		συνοικήσαμε	θα συνοικήσουμε	να συνοικήσουμε
β' πληθ.		συνοικήσατε	θα συνοικήσετε	να συνοικήσετε	συνοικήστε
γ' πληθ.		συνοίκησαν συνοικήσαν(ε)	θα συνοικήσουν(ε)	να συνοικήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω συνοικήσει	είχα συνοικήσει	θα έχω συνοικήσει	να έχω συνοικήσει
β' ενικ.	έχεις συνοικήσει	είχες συνοικήσει	θα έχεις συνοικήσει	να έχεις συνοικήσει
γ' ενικ.	έχει συνοικήσει	είχε συνοικήσει	θα έχει συνοικήσει	να έχει συνοικήσει
α' πληθ.	έχουμε συνοικήσει	είχαμε συνοικήσει	θα έχουμε συνοικήσει	να έχουμε συνοικήσει
β' πληθ.	έχετε συνοικήσει	είχατε συνοικήσει	θα έχετε συνοικήσει	να έχετε συνοικήσει
γ' πληθ.	έχουν συνοικήσει	είχαν συνοικήσει	θα έχουν συνοικήσει	να έχουν συνοικήσει

Μεταφράσεις

    συνοικώ

→ δείτε τη λέξη συγκατοικώ