συμπέθερος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	συμπέθερος	οι	συμπέθεροι
γενική	του	συμπέθερου & συμπεθέρου	των	συμπέθερων & συμπεθέρων
αιτιατική	τον	συμπέθερο	τους	συμπέθερους & συμπεθέρους
κλητική		συμπέθερε		συμπέθεροι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

συμπέθερος < μεσαιωνική ελληνική συμπέθερος < σύν + αρχαία ελληνική πενθερός

συμπέθερος αρσενικό (θηλυκό: συμπεθέρα)

ο πεθερός του παιδιού μου
ο πατέρας του γαμπρού είναι συμπέθερος με τον πατέρα της νύφης
γενικός όρος για την οικογένεια του/της συζύγου του παιδιού μου και τους συγγενείς εξ αγχιστείας
το βράδυ έχουμε τραπέζι στους συμπεθέρους

συμπέθερος