συγκίνηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγκίνηση	οι	συγκινήσεις
γενική	της	συγκίνησης & συγκινήσεως*	των	συγκινήσεων
αιτιατική	τη	συγκίνηση	τις	συγκινήσεις
κλητική		συγκίνηση		συγκινήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκίνηση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συγκίνη(σις) + -ση < συγκινέω / συγκινῶ < σύν (συγ-) + κινῶ → δείτε και τη λέξη κίνηση

Προφορά

ΔΦΑ : /siŋˈɟi.ni.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐γκί‐νη‐ση

παλιότερος συλλαβισμός : συγ‐κί‐νη‐ση

Ουσιαστικό

συγκίνηση θηλυκό

1. εσωτερική ή εξωτερική συναισθηματική αντίδραση σε συμβάν-γεγονός (λόγω συμβάντος-γεγονότος)
2. (ψυχολογία) αντίδραση σε ερέθισμα που επιφέρει ψυχοσωματικές μεταβολές

Συγγενικές λέξεις

• συγκινημένος
• συγκινησιακός
• συγκινητικός
• συγκινώ

Μεταφράσεις

    συγκίνηση

αγγλικά : excitement (en), stir (en) γαλλικά : émotion (fr) εσπεράντο : emocio (eo)