συγκίνηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συγκίνηση	οι	συγκινήσεις
γενική	της	συγκίνησης & συγκινήσεως	των	συγκινήσεων
αιτιατική	τη	συγκίνηση	τις	συγκινήσεις
κλητική		συγκίνηση		συγκινήσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συγκίνηση < αρχαία ελληνική συγκίνησις < συγκινέω-συγκινῶ < σύν + κινῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /si.ˈŋɟi.ni.si/

Ουσιαστικό

συγκίνηση θηλυκό

1. εσωτερική ή εξωτερική συναισθηματική αντίδραση σε συμβάν-γεγονός (λόγω συμβάντος-γεγονότος)
2. (ψυχολογία) αντίδραση σε ερέθισμα που επιφέρει ψυχοσωματικές μεταβολές

Συγγενικές λέξεις

• συγκινώ
• συγκινητικός

Μεταφράσεις

    συγκίνηση

αγγλικά : excitement (en), stir (en) γαλλικά : émotion (fr) εσπεράντο : emocio (eo)