στάχυ
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | στάχυ | τα | στάχυα |
| γενική | του | σταχυού | των | σταχυών |
| αιτιατική | το | στάχυ | τα | στάχυα |
| κλητική | στάχυ | στάχυα | ||
| Κατά τη Γραμματική Γυμνασίου (Χατζησαββίδη) μετατρέπει στις άλλες πτώσεις το ύψιλον σε γιώτα (σταχιού, στάχια, σταχιών). Δείτε και στάχι. | ||||
| όπως «-υ ουδέτερα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
στάχυ < όψιμη ελληνιστική κοινή στάχυον (ο πληθυντικός στάχυα στον Ησύχιο[1]) < υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική στάχυς[2]
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈsta.çi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : στά‐χυ
Ουσιαστικό
επεξεργασία
στάχυ ουδέτερο
- (βοτανική) το επάνω μέρος του βλαστού των δημητριακών που περιέχει τα σπέρματα
- ο βλαστός και το στάχυ μαζί
- ⮡ ήταν ένα χωράφι με στάχυα
- (βοτανική) η ταξιανθία στάχυς
Άλλες μορφές
επεξεργασίαΣυγγενικά
επεξεργασίαΣύνθετα
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
στάχυ
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ πέτα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Πηγές
επεξεργασία
- στάχυ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας