στάχυ
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | το | στάχυ | τα | στάχυα |
γενική | του | σταχυού | των | σταχυών |
αιτιατική | το | στάχυ | τα | στάχυα |
κλητική | στάχυ | στάχυα | ||
Κατά τη Γραμματική Γυμνασίου (Χατζησαββίδη) μετατρέπει στις άλλες πτώσεις το ύψιλον σε γιώτα (σταχιού, στάχια, σταχιών). Δείτε και στάχι. | ||||
όπως «-υ ουδέτερα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
επεξεργασίαστάχυ < όψιμη ελληνιστική κοινή στάχυον (ο πληθυντικός στάχυα στον Ησύχιο[1]) < υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική στάχυς[2]
Προφορά
επεξεργασία- ΔΦΑ : /ˈsta.çi/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : στά‐χυ
Ουσιαστικό
επεξεργασίαστάχυ ουδέτερο
- (βοτανική) το επάνω μέρος του βλαστού των δημητριακών που περιέχει τα σπέρματα
- ο βλαστός και το στάχυ μαζί
- ↪ ήταν ένα χωράφι με στάχυα
- (βοτανική) η ταξιανθία στάχυς
Άλλες μορφές
επεξεργασίαΣυγγενικά
επεξεργασίαΣύνθετα
επεξεργασίαΜεταφράσεις
επεξεργασία στάχυ
Αναφορές
επεξεργασία- ↑ πέτα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Πηγές
επεξεργασία- στάχυ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας