αστάχυ

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αστάχυ	τα	αστάχυα
γενική	του	σταχυού	των	σταχυών
αιτιατική	το	αστάχυ	τα	αστάχυα
κλητική		αστάχυ		αστάχυα
Δείτε και στάχυ, στάχι
όπως «-υ ουδέτερα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αστάχυ < ενδιάμεσος μεσαιωνικός τύπος *ἀστάχυον, υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική ἄσταχυς < ἄ- (α- προτακτικό) + στάχυ (στάχυ)

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈsta.çi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐στά‐χυ

Ουσιαστικό

αστάχυ ουδέτερο

• (λαϊκότροπο) το στάχυ, το πάνω μέρος του βλαστού δημητριακών

Συγγενικά

• ασταχυολόγητος

→ και δείτε τη λέξη στάχυ

Μεταφράσεις

    αστάχυ

→ δείτε τη λέξη στάχυ