σπαχής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σπαχής	οι	σπαχήδες
γενική	του	σπαχή	των	σπαχήδων
αιτιατική	τον	σπαχή	τους	σπαχήδες
κλητική		σπαχή		σπαχήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπαχής < μεσαιωνική ελληνική σπαχής < τουρκική ispahi < περσική سپاه (seˈpɒːh:, στρατός) < μέση περσική spʾh / 𐭮𐭯𐭠𐭧‎ (spāh) < πρωτοϊρανική *ĉwáHdaH < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ḱwéh₁-dʰ-o-h₁ < *ḱweh₁- / *ḱewh₁- (φουσκώνω, γίνομαι σπουδαίος)

Προφορά

ΔΦΑ : /spaˈçis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπα‐χής

Ουσιαστικό

σπαχής αρσενικό

1. (ιστορία) Τούρκος ιππέας πολεμιστής

   ※  Τ' άλογα των σπαχήδων πέφτουν νεκρά στο χώμα πριν φέρουν τους καβαλάρους στη μάχη. (Ανδρέας Καρκαβίτσας Η θυσία [διήγημα])

2. (ιστορία) Τούρκος τιμαριούχος

Άλλες μορφές

• σπαής

Δείτε επίσης

• σπαχής στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    σπαχής

αγγλικά : sipahi (en), spahi (en) τουρκικά : ispahi (tr)