σακάτης
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | σακάτης | οι | σακάτηδες |
| γενική | του | σακάτη | των | σακάτηδων |
| αιτιατική | τον | σακάτη | τους | σακάτηδες |
| κλητική | σακάτη | σακάτηδες | ||
| Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- σακάτης < (άμεσο δάνειο) τουρκική sakat + -ης < αραβική سقط (saqaṭ: πέφτω, πτώση) < ρίζα س ق ط (s-q-ṭ)
Ουσιαστικό
επεξεργασία
σακάτης αρσενικό (θηλυκό: σακάτισσα)
- (λαϊκότροπο ή προσβλητικό) ανάπηρος ή με κατεστραμμένη υγεία
