-ης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

1. -ης < αρχαία ελληνική -ης
2. -ης < (ελληνιστική κοινή) -ις < αρχαία ελληνική -(ε)ιος (αρχαία ελληνική κύριος, αιτιατική τόν κύριον > (ελληνιστική κοινή) τόν κῦριν →ὁ κῦρις > μεσαιωνική ελληνική κύρης > νέα ελληνική νοικοκύρης)
3. -ης < μεσαιωνική ελληνική -ης
4. -ης < αρχαία ελληνική -ης, -ης, -ες & -ής, -ής, -ές
5. -ης < (ελληνιστική κοινή) -ῆς (γενική ενικού θηλυκών: κατά γῆς)
6. -ης < τουρκική -i (fıstık > fıstıki)

Κατάληξη αρσενικών ουσιαστικών

-ης

1. παραγωγική κατάληξη ισοσύλλαβων αρσενικών ουσιαστικών

   εργάτης, πολίτης

2. παραγωγική κατάληξη ανισοσύλλαβων αρσενικών ουσιαστικών

   Αντώνης, νοικοκύρης

Κατάληξη αρσενικών επιθέτων

-ης & -ής

1. παραγωγική κατάληξη τρικατάληκτων τριγενών επιθέτων (-ης, -α, -ικο)

   τεμπέλης

2. παραγωγική κατάληξη δικατάληκτων τριγενών επιθέτων (-ης, -ης, -ες & -ής, -ής, -ές)

   πλήρης, συνεχής

Κατάληξη επιρρημάτων

-ης & -ής

1. κατάληξη επιρρημάτων που προέρχονται από εμπρόθετα με γενική θηλυκού ουσιαστικού

   επικεφαλής, καταγής

Επίθημα

-ης (& -ής)

1. επίθημα τρικατάληκτων τριγενών επιθέτων (-ής, -ιά, -ί)

   βυσσινής, φιστικής