καταγής

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

καταγής < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κατὰ γῆς (κάτω από τη γη) < κατά & γῆ στη γενική ενικού

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.taˈʝis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐τα‐γής

Επίρρημα

καταγής (τοπικό επίρρημα)

• (οικείο) κάτω, στο δάπεδο, πάνω στο έδαφος, στο χώμα

  ↪ Η καλύβα δεν είχε κρεβάτι, οπότε αναγκαστικά έστρωσε καταγής για να κοιμηθεί.

  ≈ συνώνυμα: κατάχαμα, χάμω

Άλλες μορφές

• καταή (λαϊκότροπο)

Μεταφράσεις

    καταγής

→ δείτε τη λέξη κατάχαμα