-ις

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

-ις < (λόγιο) αρχαία ελληνική -ις (Δείτε και -ίς < -ίς)

Επίθημα

-ις

1. για το σχηματισμό λόγιων θηλυκών ουσιαστικών από τα αντίστοιχά τους αρσενικά

   προστάτης > προστάτις

   δείτε και → -ιδα (στη δημοτική)

2. κατάληξη λόγιων μονογενών και μονοκατάληκτων επιθέτων

   εὔελπις > εύελπις

   ῥίψασπις > ρίψασπις

3. -ις (ή -ίς) : κατάληξη λόγιων θηλυκών ουσιαστικών (όπως της καθαρεύουσας) από τα αρχαία ελληνικά

   ἀρθρῖτις > αρθρίτιδα, αἰγιαλῖτις > αιγιαλίτιδα

   δείτε και → -ιδα (στη δημοτική)

   δείτε και θηλυκά σε -σις

Δείτε επίσης

• -ίς
• -εις, τέσσερεις, τέσσερις
• -σις

Πηγές

• "-ις" στο Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ις < αρχαία ελληνική -ις (ή -ίς < -ίς)

Επίθημα

-ις ή -ίς

• δείτε τα θηλυκά σε -σις

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ις (ή -ίς) < → λείπει η ετυμολογία

Επίθημα

-ῐς

1. κατάληξη λόγιων μονογενών και μονοκατάληκτων επιθέτων → λείπει η κλίση

   εὔελπις, ῥίψασπις

2. κατάληξη τριτόκλιτων θηλυκών ουσιαστικών (δείτε και -ίς) → λείπει η κλίση

   ἀρθρῖτις, αἰγιαλῖτις

   δείτε και θηλυκά σε -σις

   δείτε τα νέα ελληνικά σε -ιδα