σάρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σάρα	οι	σάρες
γενική	της	σάρας		—
αιτιατική	τη	σάρα	τις	σάρες
κλητική		σάρα		σάρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σάρα < σαρώνω + -α (αναδρομικός σχηματισμός) < μεσαιωνική ελληνική σαρώνω < αρχαία ελληνική σαρόω / σαρῶ

Ουσιαστικό

σάρα θηλυκό

1. οτιδήποτε θεωρείται άχρηστο και απορριπτέο
2. (μειωτικό) (ειρωνικό) μειωτικός χαρακτηρισμός ομάδας ή πλήθους ανθρώπων που, συγκεντρωμένοι σ’ έναν τόπο, θορυβούν ή έχουν ετερόκλητη προέλευση (ενδεχομένως ανήκουν στον υπόκοσμο)

   ≈ συνώνυμα: όχλος, συνονθύλευμα, συρφετός

3. απότομη ανηφόρα ή πλαγιά με χαλίκια ή πέτρες, στην οποία δυσκολευόμαστε ν’ ανέβουμε, επειδή γλιστράμε

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη σαρώνω

Εκφράσεις

• η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα: (μειωτικό) (ειρωνικό) μειωτικός χαρακτηρισμός ενός πλήθους ανεπιθύμητων ενοχλητικών ανθρώπων που συναντά κάποιος ή πρόκειται να συναντήσει

  ≈ συνώνυμα: σάρα κακιά

Μεταφράσεις

    σάρα