ποθεινότατος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ποθεινότατος	η	ποθεινότατη	το	ποθεινότατο
γενική	του	ποθεινότατου	της	ποθεινότατης	του	ποθεινότατου
αιτιατική	τον	ποθεινότατο	την	ποθεινότατη	το	ποθεινότατο
κλητική		ποθεινότατε		ποθεινότατη		ποθεινότατο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ποθεινότατοι	οι	ποθεινότατες	τα	ποθεινότατα
γενική	των	ποθεινότατων	των	ποθεινότατων	των	ποθεινότατων
αιτιατική	τους	ποθεινότατους	τις	ποθεινότατες	τα	ποθεινότατα
κλητική		ποθεινότατοι		ποθεινότατες		ποθεινότατα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ποθεινότατος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ποθεινότατος

Προφορά

ΔΦΑ : /po.Θiˈno.ta.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πο‐θει‐νό‐τα‐τος

Επίθετο

ποθεινότατος, -η, -ο

• (λόγιο) υπερθετικός βαθμός του ποθεινός: πολύ ποθητός

  → χρειάζεται παράθεμα σε νεοελληνικό κείμενο

Μεταφράσεις

    ποθεινότατος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ποθεινότατος	ἡ	ποθεινοτάτη	τὸ	ποθεινότατον
γενική	τοῦ	ποθεινοτάτου	τῆς	ποθεινοτάτης	τοῦ	ποθεινοτάτου
δοτική	τῷ	ποθεινοτάτῳ	τῇ	ποθεινοτάτῃ	τῷ	ποθεινοτάτῳ
αιτιατική	τὸν	ποθεινότατον	τὴν	ποθεινοτάτην	τὸ	ποθεινότατον
κλητική ὦ!		ποθεινότατε		ποθεινοτάτη		ποθεινότατον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ποθεινότατοι	αἱ	ποθεινόταται	τὰ	ποθεινότατᾰ
γενική	τῶν	ποθεινοτάτων	τῶν	ποθεινοτάτων	τῶν	ποθεινοτάτων
δοτική	τοῖς	ποθεινοτάτοις	ταῖς	ποθεινοτάταις	τοῖς	ποθεινοτάτοις
αιτιατική	τοὺς	ποθεινοτάτους	τὰς	ποθεινοτάτᾱς	τὰ	ποθεινότατᾰ
κλητική ὦ!		ποθεινότατοι		ποθεινόταται		ποθεινότατᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ποθεινοτάτω	τὼ	ποθεινοτάτᾱ	τὼ	ποθεινοτάτω
γεν-δοτ	τοῖν	ποθεινοτάτοιν	τοῖν	ποθεινοτάταιν	τοῖν	ποθεινοτάτοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Επίθετο

ποθεινότατος, -η, -ον

• υπερθετικός βαθμός του ποθεινός