πεζομάχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πεζομάχος	οι	πεζομάχοι
γενική	του	πεζομάχου	των	πεζομάχων
αιτιατική	τον	πεζομάχο	τους	πεζομάχους
κλητική		πεζομάχε		πεζομάχοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πεζομάχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πεζομάχος < αρχαία ελληνική πεζομαχία. Μορφολογικά αναλύεται σε πεζο- + -μάχος.

Προφορά

ΔΦΑ : /pe.zoˈma.xos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πε‐ζο‐μά‐χος

Ουσιαστικό

πεζομάχος αρσενικό

• (στρατιωτικός όρος) στρατιώτης που μάχεται πεζή

Συγγενικά

• πεζομαχώ
• → δείτε τις λέξεις πεζομαχία, πεζός και μάχη

Μεταφράσεις

    πεζομάχος

Πηγές

• Λέξεις με πεζομαχ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	πεζομάχος	τὸ	πεζομάχον
γενική	τοῦ/τῆς	πεζομάχου	τοῦ	πεζομάχου
δοτική	τῷ/τῇ	πεζομάχῳ	τῷ	πεζομάχῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	πεζομάχον	τὸ	πεζομάχον
κλητική ὦ!		πεζομάχε		πεζομάχον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	πεζομάχοι	τὰ	πεζομάχᾰ
γενική	τῶν	πεζομάχων	τῶν	πεζομάχων
δοτική	τοῖς/ταῖς	πεζομάχοις	τοῖς	πεζομάχοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	πεζομάχους	τὰ	πεζομάχᾰ
κλητική ὦ!		πεζομάχοι		πεζομάχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	πεζομάχω	τὼ	πεζομάχω
γεν-δοτ	τοῖν	πεζομάχοιν	τοῖν	πεζομάχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πεζομάχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πεζομάχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.