μάχομαι

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μάχομαι < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική μάχομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.xɔ.mε/

Ρήμα

μάχομαι (αποθετικό χωρίς συνοπτικούς χρόνους)

1. πολεμώ σε μάχη του στρατού, δίνω μάχη
2. αγωνίζομαι για κάποιο σκοπό, καταπολεμώ με όλες μου τις δυνάμεις

   μάχομαι για τα δίκαια των εργαζομένων

   η ιατρική μάχεται για τη θεραπεία του καρκίνου

3. είμαι εν ενεργεία, είμαι ενεργός, δραστήριος

   η μαχόμενη δημοσιογραφία (δηλαδή όχι η ουδέτερη, παθητική, η τυπική άσκηση του επαγγέλματος)

Συγγενικές λέξεις

• μάχη
• μαχητικός
• μάχιμος

Κλίση

πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μάχομαι	μαχόμουν(α)	θα μάχομαι	να μάχομαι		μαχόμενος
β' ενικ.	μάχεσαι	μαχόσουν(α)	θα μάχεσαι	να μάχεσαι	μάχου
γ' ενικ.	μάχεται	μαχόταν(ε)	θα μάχεται	να μάχεται
α' πληθ.	μαχόμαστε	μαχόμαστε μαχόμασταν	θα μαχόμαστε	να μαχόμαστε
β' πληθ.	μάχεστε	μαχόσαστε μαχόσασταν	θα μάχεστε	να μάχεστε	μάχεστε
γ' πληθ.	μάχονται	μάχονταν μαχόντουσαν	θα μάχονται	να μάχονται

Μεταφράσεις

    μάχομαι

αγγλικά : fight (en)

ρουμανικά : lupta (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μάχομαι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *maHgʰ- (μάχομαι). Κατ' άλλη άποψη πιθανόν προελληνικής προέλευσης.

Ρήμα

μάχομαι και ιωνικός τύπος μαχέομαι

• μάχομαι

Συγγενικές λέξεις

• μάχη
• μαχητικός,ή,όν
• μαχήμων-ονος
• μαχητής-οῦ
• μάχιμος,η,ον και ος,ος,ον
• μαχητός,ή,όν

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• μάχομαι στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «μάχομαι» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.