παρέκβαση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παρέκβαση	οι	παρεκβάσεις
γενική	της	παρέκβασης*	των	παρεκβάσεων
αιτιατική	την	παρέκβαση	τις	παρεκβάσεις
κλητική		παρέκβαση		παρεκβάσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρεκβάσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρέκβαση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παρέκβα(σις) + -ση < παρεκβαίνω. Μορφολογικά αναλύεται σε παρ- + εκ- + βάση.

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾek.va.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρέκ‐βα‐ση

Ουσιαστικό

παρέκβαση θηλυκό

1. η απομάκρυνση κάποιου ομιλητή ή συγγραφέα από το κυρίως θέμα του

   ⮡  Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια μικρή παρέκβαση και να αναφερθώ σε άλλες πηγές.

2. (μεταφορικά) η απομάκρυνση, η παρεκτροπή από το δρόμο μου

   ⮡  Κατά τον Αριστοτέλη, παρέκβαση της Δημοκρατίας είναι η οχλοκρατία.

Συνώνυμα

• παρέκκλιση
• λοξοδρόμηση

Συγγενικά

• παρεκβαίνω
• παρεκβατικά (επίρρημα), κατά παρέκβαση
• παρεκβατικός

Μεταφράσεις

    παρέκβαση

αγγλικά : digression (en) γαλλικά : digression (fr)