παθογένεια

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παθογένεια	οι	παθογένειες
γενική	της	παθογένειας	των	παθογενειών
αιτιατική	την	παθογένεια	τις	παθογένειες
κλητική		παθογένεια		παθογένειες
Κατηγορία όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παθογένεια < πάθος + γεν- (< γίγνομαι, βλέπε και γένος, γένεση)· λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική pathogénie

Ουσιαστικό

παθογένεια θηλυκό

1. (ιατρική) η μελέτη της δημιουργίας (γένεσης) μιας παθολογικής κατάστασης
2. (κατ’ επέκταση) μια παθολογική κατάσταση σε συνάρτηση με το αίτιο που την προκαλεί

   O Λούθηρος συμπυκνώνει σε μια πρόταση μια από τις παθογένειες της εξουσίας: να επεκτείνεται σε κάθε χώρο (από άρθρο στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 6 Μαρτίου 2005)

   Αυτή η «λειτουργία» στη σχέση μεταξύ εντολέως και εντολοδόχου αποτελεί βαριάς μορφής παθογένεια του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος. (από άρθρο στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 6 Αυγούστου 2005)

Συγγενικά

• παθογενής
• παθογόνος
• παθαίνω
• πάθημα
• παθητικός
• πάθηση
• παθιάζομαι
• παθιασμένος
• πάθος
• παθών
• πάθεια

Μεταφράσεις

    παθογένεια

αγγλικά : pathogenesis (en) γαλλικά : pathogénie (fr)