πέμφιξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πεμφῑγ-
ονομαστική	ὁ	πέμφιξ	οἱ	πέμφιγες
γενική	τοῦ	πέμφιγος	τῶν	πεμφίγων
δοτική	τῷ	πέμφιγῐ	τοῖς	πέμφιξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πέμφιγᾰ	τοὺς	πέμφιγᾰς
κλητική ὦ!		πέμφιξ		πέμφιγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πέμφιγε
γεν-δοτ	τοῖν		πεμφίγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πέμφιξ < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: πέμφιγα

Ουσιαστικό

πέμφιξ, -ιγος θηλυκό

1. (για ήλιο) ακτίνα, λάμψη

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Απόσπασμα 159 Fragmentum Tragoediae quae supersunt ac deperditarum fragmenta, vol.5 apud ⌘ Γαληνός, In Hippocratis Epidemiarum I, 6.1.29, 455 @scaife.perseus

   ἃς οὔτε πέμφιξ ἡλίου προσδέρκεται | οὔτ’ ἀστερωπὸν ὄμμα Λητώας κόρης.

2. (μετεωρολογία) (για άνεμο, θύελλα) ριπή, πνοή ανέμου

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Ἀπόσπασμα, 337 n.313 Tragicorum Graecorum fragmenta, Ed. Nauck, August, Teubner 1889. apud ⌘ Γαληνός, In Hippocratis Epidemiarum I, 6.1.29, 385 @scaife.perseus

   Ἀπῆξε πέμφιξ Ἰονίου πέλας πόρου,

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, In Hippocratis Epidemiarum I, 6.1.29, p. 880 @scaife.perseus (απόσπασμα τραγωδίας του Αισχύλου)

   μή σ’ ἀναρπάσῃ | δυσχειμέρῳ πέμφιγι συστρέψας ἄφνω.

3. (μετεωρολογία) σύννεφο βροχής, όγκος νεφών, που παρασύρονται από τον άνεμο
4. (μετεωρολογία) (για σταγόνες βροχής) φουσκάλα

   ≈ συνώνυμα: πομφόλυξ

5. (για αίμα) σταγόνα

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Απόσπασμα 183 Fr.183 Tragicorum Graecorum fragmenta, Ed. Nauck, August, Teubner 1889. apud ⌘ Γαληνός, In Hippocratis Epidemiarum I, 6.1.29, 455 @scaife.perseus (απόσπασμα τραγωδίας του Αισχύλου)

   Μηδ’ αἵματος πέμφιγα πρὸς πέδῳ βάλῃς.

6. (για άνθρωπο) ψυχή νεκρού, πνεύμα
7. (ιατρική) φουσκάλα, φλύκταινα

   ≈ συνώνυμα: πομφός, φλύκταινα

Άλλες μορφές

• πεμφίς

Παράγωγα

• πεμφιγώδης
• πεμφιδώδης

Πηγές

• πέμφιξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.