ριπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ριπή	οι	ριπές
γενική	της	ριπής	των	ριπών
αιτιατική	τη	ριπή	τις	ριπές
κλητική		ριπή		ριπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ριπή < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ῥιπή

(βολές πυροβόλου) < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική rafale

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾiˈpi/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ρι‐πή

Ουσιαστικό

ριπή θηλυκό

1. βίαιη, σφοδρή κίνηση (συνήθως του ανέμου)

   ※  Το παράθυρο δεν ήταν καλά κλεισμένο, ανοίγει διάπλατα από μια ριπή ανέμου, η κουρτίνα κολπώνεται αθόρυβα, πυκνή ομίχλη εισβάλλει, απλώνεται, κατακλύζει ολόκληρο το δωμάτιο. (Αλέξανδρος Σχινάς, Το πρόσωπο [διήγημα])

2. σύνολο από διαδοχικές βολές πυροβόλου όπλου που εκτελούνται με μεγάλη ταχύτητα

Εκφράσεις

• εν ριπή οφθαλμού: "μέχρι να ανοιγοκλείσουν τα μάτια", δηλαδή πάρα πολύ γρήγορα

Μεταφράσεις

    ριπή

γαλλικά : rafale (fr) ιταλικά : raffica (it)