ουσιαστικοποίηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ουσιαστικοποίηση	οι	ουσιαστικοποιήσεις
γενική	της	ουσιαστικοποίησης*	των	ουσιαστικοποιήσεων
αιτιατική	την	ουσιαστικοποίηση	τις	ουσιαστικοποιήσεις
κλητική		ουσιαστικοποίηση		ουσιαστικοποιήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ουσιαστικοποιήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ουσιαστικοποίηση < ουσιαστικ(ό) + -ο- + -ποίηση, απόδοση για τη γαλλική substantivation ή τη γερμανική Substantivierung

Προφορά

ΔΦΑ : /u.si.a.sti.koˈpi.i.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ου‐σι‐α‐στι‐κο‐ποί‐η‐ση

Ουσιαστικό

ουσιαστικοποίηση θηλυκό

• (γραμματική) η διαδικασία κατά την οποία μετατρέπεται σε ουσιαστικό ένα άλλος μέρος του λόγου (όπως επίθετο, μετοχή, απαρέμφατο)

  ⮡  Η ουσιαστικοποίηση του απαρέφατου "φαγεῖν" στη μεσαιωνική λέξη "το φαγίν" μείωσε σημαντικά, αλλά δεν εξαφάνισε αυτομάτως, την απαρεμφατική χρήση της ομόηχης λεξης.

  ⮡  περισσότερα στο ουσιαστικοποιημένος

Συγγενικά

• ουσιαστικοποιώ, ουσιαστικοποιούμαι
• ουσιαστικοποιημένος
• ουσιαστικό

→ και δείτε τις λέξεις ουσία και ποιώ

Δείτε επίσης

• επιθετικοποίηση
• ονοματοποίηση διαφορετικό από το ονοματοποιία
• → δείτε και τον αγγλικό όρο nominalisation (μετατροπή σε όνομα επίθετο ή όνομα ουσιαστικό)

Μεταφράσεις

    ουσιαστικοποίηση

αγγλικά : substantivation (en) γαλλικά : substantivation (fr)