νταούλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	νταούλι	τα	νταούλια
γενική	του	νταουλιού	των	νταουλιών
αιτιατική	το	νταούλι	τα	νταούλια
κλητική		νταούλι		νταούλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νταούλι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική νταούλι / ταβούλι < οθωμανική τουρκική (τουρκική davul) < αραβική προέλευση → δείτε το μεσαιωνικό νταούλι

Προφορά

ΔΦΑ : /daˈu.li/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ντα‐ού‐λι

Ουσιαστικό

νταούλι ουδέτερο

1. (μουσικό όργανο) παραδοσιακό μουσικό όργανο, είδος τύμπανου που κρέμεται από τον ώμο, στο πλάι, και παίζεται χτυπώντας και τις δύο πλευρές του
2. (μεταφορικά) για κάτι πολύ πρησμένο

Άλλες μορφές

• νταβούλι
• ταβούλι

διαλεκτικά

• ποντιακά: ταούλιν
• κυπριακά: ταούλλιν

Εκφράσεις

• γίνομαι νταούλι: πρήζομαι υπερβολικά, τουμπανιάζω

Συγγενικές λέξεις

• Νταβουλάρης (επώνυμο)
• νταουλάκι, νταβουλάκι
• Νταουλάρης (επώνυμο)
• νταουλιάζω
• νταουλιέρης
• νταουλτζής
• Νταουλτζής (επώνυμο)
• νταουλόβεργα
• νταουλόξυλο

Δείτε επίσης

• νταούλι στη Βικιπαίδεια 

Μεταφράσεις

    νταούλι

Πηγές

• νταουλ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

νταούλι < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική طاول (τουρκική davul) + -ι < οθωμανική τουρκική طاول (τουρκική davul) + -ι με αποβολή του [v] λόγω της χαλαρής άρθρωσης στα τουρκικά. < πιθανόν αραβική طَبْل (ṭabl, τύμπανο). Δείτε και τη γλώσσα του Ησύχιου, ταβάλα

Ουσιαστικό

νταούλι ουδέτερο

• (μουσικό όργανο) τύμπανο (→ δείτε το νεοελληνικό νταούλι

Άλλες μορφές

• ταβούλι
• ταβούλιον
• ταούλι

Πηγές

• νταούλι -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].