μάσημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μάσημα	τα	μασήματα
γενική	του	μασήματος	των	μασημάτων
αιτιατική	το	μάσημα	τα	μασήματα
κλητική		μάσημα		μασήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάσημα < μασάω /μασώ, μαση- + -μα

Ή κληρονομημένο από τη μεσαιωνική ελληνική μάσημα Διαφορετικό το αρχαίο μάσημα.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.si.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μά‐ση‐μα

Ουσιαστικό

μάσημα ουδέτερο, συνήθως στον ενικό

• η ενέργεια του μασάω

  ⮡  το μάσημα της τσίχλας

  ≈ συνώνυμα: μάσηση, μασούλημα, μασούλισμα

Συγγενικά

• αναμάσημα
• ξαναμάσημα
• ξερομάσημα

→ και δείτε τη λέξη μασάω / μασώ

Μεταφράσεις

    μάσημα

→ δείτε τη λέξη μάσηση

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μάσημα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μάσημα

Ουσιαστικό

μάσημα ουδέτερο

• το ενστόμισμα, μεταλλικό αντικείμενο για μάσημα στο στόμα αλόγου

Συγγενικά

• μασίζω

→ και δείτε τη λέξη μασῶ

Πηγές

• μάσημα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μάσημᾰ	τὰ	μασήμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	μασήμᾰτος	τῶν	μασημᾰ́των
δοτική	τῷ	μασήμᾰτῐ	τοῖς	μασήμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	μάσημᾰ	τὰ	μασήμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		μάσημᾰ		μασήμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μασήμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		μασημᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάσημα, ήδη το 4ο αιώνα πκε στον Θεόφραστο < μασάομαι / μασῶμαι, μαση- + -μα

Ουσιαστικό

μάσημα ουδέτερο

• εκείνο που μπορεί να μασηθεί

Πηγές

• μάσημα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.