μάγειρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	μάγειρας	οι	μάγειρες
γενική	του	μάγειρα	των	μαγείρων
αιτιατική	τον	μάγειρα	τους	μάγειρες
κλητική		μάγειρα		μάγειρες
Και γενική πληθυντικού, «των μάγειρων». Συγκρίνετε με την κλίση του «μάγειρος».
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάγειρες στην Ινδονησία την ώρα της δουλειάς

μάγειρας < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μάγειρας < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική μάγειρ(ος) + -ας < αρχαία ελληνική μάσσω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈma.ʝi.ɾas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μά‐γει‐ρας

Ουσιαστικό

μάγειρας αρσενικό (θηλυκό μαγείρισσα)

1. (επάγγελμα, γαστρονομία) ο επαγγελματίας που ασχολείται με την παρασκευή φαγητού
2. αυτός που μαγειρεύει

Άλλες μορφές

• μάγερας (λαϊκότροπο)
• μάγειρος

Συγγενικές λέξεις

• εκλογομάγειρας
• μαγειρικός
• μαγειρεύω

Μεταφράσεις

    μάγειρας

αγγλικά : cook (en) γαλλικά : cuisinier (fr) γερμανικά : Koch (de) ισπανικά : cocinero (es) λατινικά : coquus (la), cocus (la) πολωνικά : kucharz (pl) ρουμανικά : bucătar (ro) ρωσικά : повар (ru) (póvar) φινλανδικά : kokki (fi)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• «μάγειρας» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].