λαγίσιος
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία↓ πτώσεις | ενικός | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
ονομαστική | ο | λαγίσιος | η | λαγίσια | το | λαγίσιο |
γενική | του | λαγίσιου | της | λαγίσιας | του | λαγίσιου |
αιτιατική | τον | λαγίσιο | τη | λαγίσια | το | λαγίσιο |
κλητική | λαγίσιε | λαγίσια | λαγίσιο | |||
↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
ονομαστική | οι | λαγίσιοι | οι | λαγίσιες | τα | λαγίσια |
γενική | των | λαγίσιων | των | λαγίσιων | των | λαγίσιων |
αιτιατική | τους | λαγίσιους | τις | λαγίσιες | τα | λαγίσια |
κλητική | λαγίσιοι | λαγίσιες | λαγίσια | |||
Προφέρεται με συνίζηση ως παροξύτονο. | ||||||
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές |
Ετυμολογία 1
επεξεργασίαΠροφορά
επεξεργασία- ΔΦΑ : /laˈʝi.sços/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐γί‐σιος
Επίθετο
επεξεργασίαλαγίσιος, -α, -ο
- (σπάνιο) όπως του λαγού, που θυμίζει λαγό
- ※ ⌘ Άνθιμος Γαζής (1809-1916) Ανθίμου Γαζή Λεξικόν ελληνικόν προς χρήσιν των περί τους παλαιούς συγγραφείς ενασχολουμένων. Επιστασία και διορθώσει Σπυρίδωνος Βλαντή. Έκδοσις πρώτη. Εν Βενετία: Τύποις Μιχαήλ Γλυκύ του εξ Ιωαννίνων, Τόμοι 3. (Τόμος 2, 1812)
- ΣτΕ: ο Γαζής χρησιμοποιεί τη λέξη λαγίσιος σαν ερμήνευμα στα λήμματα αρχαίων ελληνικών λάγειος και λαγῷος
- λάγειος, ὁ, ἡ. (λαγός) ἀπὸ λαγὸν,[sic] λαγίσιος. (pdf@anemi)
Συγγενικά
επεξεργασία- → δείτε τη λέξη λαγός
Δείτε επίσης
επεξεργασίαστα αρχαία ελληνικά:
Μεταφράσεις
επεξεργασία λαγίσιος
|
Ετυμολογία 2
επεξεργασία- λαγίσιος < ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου λαγίσιος
Ουσιαστικό
επεξεργασία↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο | λαγίσιος | οι | λαγίσιοι |
γενική | του | λαγίσιου | των | λαγίσιων |
αιτιατική | τον | λαγίσιο | τους | λαγίσιους |
κλητική | λαγίσιε | λαγίσιοι | ||
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
λαγίσιος αρσενικό
- (χορός) παραδοσιακός χορός όπως στη Θράκη με μίμηση του λαγού
- άλλες μορφές: λαΐσιος (ιδιωματικό)
- ※ Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου, Τόμοι 13-14, Ακαδημία Αθηνών, 1960. @books.google
- Ο λαγίσιος τέλος είναι κωμικός ιδιότυπος χορός, όπου ένας χορευτής παριστάνει τόν λαγωόν και άλλος τον κυνηγόν [μεταγραφή από πολυτονικό]