κριτήριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κριτήριον < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κριτήριον

Ουσιαστικό

κριτήριον ουδέτερο

1. (νομικός όρος) δικαστήριο
2. κρίση
3. βασανιστήριο, τιμωρία

   ≈ συνώνυμα: κριτηρεμός

4. σκέψη που μας βασανίζει

Άλλες μορφές

• κριτήριο

Συγγενικά

• κριτηρεμένα
• κριτηρεμός
• κριτηρεύγω
• κριτηριάζω

→ και δείτε τις λέξεις κριτής και κρίνω

Πηγές

• κριτήριον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	κρῐτήριο-
ονομαστική	τὸ	κριτήριον	τὰ	κριτήριᾰ
γενική	τοῦ	κριτηρίου	τῶν	κριτηρίων
δοτική	τῷ	κριτηρίῳ	τοῖς	κριτηρίοις
αιτιατική	τὸ	κριτήριον	τὰ	κριτήριᾰ
κλητική ὦ!		κριτήριον		κριτήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κριτηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		κριτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κριτήριον < (κρίνω) κρι- + -τήριον

Ουσιαστικό

κριτήριον, -ου ουδέτερο

1. μέθοδος κρίσης, κριτήριο,
2. (νομικός όρος) δικαστική κρίση

Συγγενικά

• ἐγκριτήριος
• ἐπικριτήριον

→ και δείτε τη λέξη κριτής για θέματα με κριτ- & κρίνω για περισσότερα θέματα

Απόγονοι

κριτήριον (αρχαία ελληνικά)

⇒ μεσαιωνικά ελληνικά: κριτήριον

⇘ νέα ελληνικά: κριτήριο

↷ λατινικά: criterium

↴ αγγλικά: criterion

↴ γερμανικά: Kriterium

↴ ισπανικά: criterio

→ ιταλικά: criterio

↴ ρωσικά: критерий (kritɛ́rij)

Πηγές

• κριτήριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• κριτήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.