κοσμοπολίτης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κοσμοπολίτης	οι	κοσμοπολίτες
γενική	του	κοσμοπολίτη	των	κοσμοπολιτών
αιτιατική	τον	κοσμοπολίτη	τους	κοσμοπολίτες
κλητική		κοσμοπολίτη		κοσμοπολίτες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοσμοπολίτης < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή κοσμοπολίτης. Συγχρονικά αναλύεται σε κοσμο- + πολίτης

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.zmo.poˈli.tis/

συλλαβισμός : κο‐σμο‐πο‐λί‐της

Ουσιαστικό

κοσμοπολίτης αρσενικό (θηλυκό κοσμοπολίτισσα)

1. που έχει ταξιδέψει σε πολλές χώρες, ο πολυταξιδεμένος
2. (συνεκδοχικά) που έχει γνώση για όλες τις κουλτούρες του κόσμου και αισθάνεται άνετα σε κάθε είδους περιβάλλον
3. (παρωχημένο) πολίτης του κόσμου, διεθνιστής

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη κοσμόπολη

Μεταφράσεις

    κοσμοπολίτης

αγγλικά : cosmopolitan (en), cosmopolite (en) γαλλικά : cosmopolite (fr) γερμανικά : Kosmopolit (de)

πολωνικά : kosmopolita (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κοσμοπολίτης < κοσμο- + πολίτης

Ουσιαστικό

κοσμοπολίτης [ ῑ ] αρσενικό (θηλυκό κοσμοπολῖτις)

• (ελληνιστική κοινή) πολίτης του κόσμου

Συγγενικές λέξεις

• κοσμόπολις (τίτλος ιεραρχίας)
• κοσμοπρεπής

Πηγές

• «κοσμοπολίτης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.