καινός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καινός	η	καινή	το	καινό
γενική	του	καινού	της	καινής	του	καινού
αιτιατική	τον	καινό	την	καινή	το	καινό
κλητική		καινέ		καινή		καινό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καινοί	οι	καινές	τα	καινά
γενική	των	καινών	των	καινών	των	καινών
αιτιατική	τους	καινούς	τις	καινές	τα	καινά
κλητική		καινοί		καινές		καινά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καινός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική καινός

Προφορά

ΔΦΑ : /ceˈnos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : και‐νός

ομόηχο: κενός

Επίθετο

καινός, -ή, -ό

• (λόγιο) που μόλις εμφανίστηκε, παρουσιάστηκε· αναγεννημένος

  ⮡  Μετά την εμπειρία αυτή, είναι ένας καινός άνθρωπος, ψυχικά αναγεννημένος.

  ≈ συνώνυμα: καινούργιος, νέος

Πολυλεκτικοί όροι

• Καινή Διαθήκη

Εκφράσεις

• καινά δαιμόνια

Σύνθετα

• καινο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα καινο- στο Βικιλεξικό όπως καινοτομώ, καινόδοξος

και

• καινούργιος / καινούριος & συγγενικά, καινουργο-
• μειόκαινος
• ολιγόκαινος
• ολόκαινος
• πλειόκαινος
• πλειστόκαινος

Μεταφράσεις

    καινός

→ δείτε τις λέξεις νέος και καινούριος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• καινός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καινός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.