θεριό

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	θεριό	τα	θεριά
γενική	του	θεριού	των	θεριών
αιτιατική	το	θεριό	τα	θεριά
κλητική		θεριό		θεριά
Κατηγορία όπως «βουνό» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θεριό < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική θεριό(ν) < αρχαία ελληνική θηρίον με συνίζηση. Συγκρίνετε με το θηρίο.

Προφορά

ΔΦΑ : /θeɾˈʝo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θε‐ριό

Ουσιαστικό

θεριό ουδέτερο

1. (λαϊκότροπο) το θηρίο
2. (μεταφορικά) κάποιος ή κάτι με ασυγκράτητη δύναμη ή αγριότητα

   ⮡  είναι θεριό ανήμερο

Άλλες μορφές

• θερίο (σπανιότερο)
• θηριό (ιδιωματικό)

Παροιμίες

• φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη

Συγγενικά

θέμα με θερι-, συχνά λογοτεχνικού ύφους ή και θηρι-

• αποθεριεμένος / αποθηριωμένος
• αθέριευτος
• αποθεριεύω
• θεριακή
• θεριακλής & συγγενικά
• θεριακός
• θεριάκωμα
• θεριακωμένος
• θεριακώνω, θεριακώνομαι
• θεριακωτός
• θέριεμα
• θεριεμένος
• θεριεμός
• θεριεύω
• θεριοδαμαστής (σπανιότερο) / θηριοδαμαστής
• θεριόκαρδος / θηριόκαρδος
• θεριομαχώ
• θεριοπάλεμα
• θεριουδάκι
• θεριόριζα
• θεριόφιδο
• θεριόψυχος
• θεριωμένος
• θεριώνω
• ξαναθεριεύω

με θέμα θηρι- → δείτε τη λέξη θηρίο

Μεταφράσεις

    θεριό

→ δείτε τη λέξη θηρίο

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

θεριό < θηρίον < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική θηρίον με συνίζηση για αποφυγή της χασμωδίας

Ουσιαστικό

θεριό ουδέτερο

• άλλη μορφή του θηρίον

  άλλες μορφές: θεριόν, θερίο(ν)

Συγγενικά

θέμα με θερι- (ή και θηρι-)

• θεριακή, θηριακή
• θεριωμένος, θηριωμένος

Πηγές

• θεριό -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].