θεοφόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	θεοφόρος	το	θεοφόρο
γενική	του/της	θεοφόρου	του	θεοφόρου
αιτιατική	τον/τη	θεοφόρο	το	θεοφόρο
κλητική		θεοφόρε		θεοφόρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	θεοφόροι	τα	θεοφόρα
γενική	των	θεοφόρων	των	θεοφόρων
αιτιατική	τους/τις	θεοφόρους	τα	θεοφόρα
κλητική		θεοφόροι		θεοφόρα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -α.
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «εμβολοφόρος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοφόρος < αρχαία ελληνική < θεο- + -φόρος

Επίθετο

θεοφόρος, -ος, -ο

• που φέρει μέσα του το λόγο του θεού, ώστε τα λόγια του είναι θεόπνευστα

Μεταφράσεις

    θεοφόρος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	θεοφόρος	τὸ	θεοφόρον
γενική	τοῦ/τῆς	θεοφόρου	τοῦ	θεοφόρου
δοτική	τῷ/τῇ	θεοφόρῳ	τῷ	θεοφόρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	θεοφόρον	τὸ	θεοφόρον
κλητική ὦ!		θεοφόρε		θεοφόρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	θεοφόροι	τὰ	θεοφόρᾰ
γενική	τῶν	θεοφόρων	τῶν	θεοφόρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	θεοφόροις	τοῖς	θεοφόροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	θεοφόρους	τὰ	θεοφόρᾰ
κλητική ὦ!		θεοφόροι		θεοφόρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	θεοφόρω	τὼ	θεοφόρω
γεν-δοτ	τοῖν	θεοφόροιν	τοῖν	θεοφόροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

θεοφόρος < θεο- + -φόρος

Επίθετο

θεοφόρος, -ος, -ον

1. αυτός που φέρει κατά διάνοια θεό ή θεούς
2. ο ένθεος, ο θεόπνευστος