ευσταχιανός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ευσταχιανός	η	ευσταχιανή	το	ευσταχιανό
γενική	του	ευσταχιανού	της	ευσταχιανής	του	ευσταχιανού
αιτιατική	τον	ευσταχιανό	την	ευσταχιανή	το	ευσταχιανό
κλητική		ευσταχιανέ		ευσταχιανή		ευσταχιανό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ευσταχιανοί	οι	ευσταχιανές	τα	ευσταχιανά
γενική	των	ευσταχιανών	των	ευσταχιανών	των	ευσταχιανών
αιτιατική	τους	ευσταχιανούς	τις	ευσταχιανές	τα	ευσταχιανά
κλητική		ευσταχιανοί		ευσταχιανές		ευσταχιανά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ευσταχιανός < (λόγιο δάνειο) νεολατινική eustachianus < Μπαρτολομέο Ευστάχιος (Bartolomeo Eustachi), ιταλός γιατρός και ανατόμος του 16ου αιώνα

Προφορά

ΔΦΑ : /ef.sta.çi.aˈnos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐στα‐χι‐α‐νός

Επίθετο

ευσταχιανός, -ή, -ό

1. (ανατομία) που αφορά το σωλήνα που συνδέει το ρινοφάρυγγα με την κοιλότητα του μέσου ωτός, ο οποίος συμβάλλει στην εξίσωση της πίεσης και στις δύο πλευρές του τυμπάνου
2. (σπάνιο) που αφορά τον Μπαρτολομέο Ευστάχιος (Bartolomeo Eustachi)

Πολυλεκτικοί όροι

• ευσταχιανή σάλπιγγα

Μεταφράσεις

    ευσταχιανός

αγγλικά : Eustachian (en)

Πηγές

• ευσταχιανός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• ευσταχιανός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)