ευθανασία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ευθανασία	οι	ευθανασίες
γενική	της	ευθανασίας	των	ευθανασιών
αιτιατική	την	ευθανασία	τις	ευθανασίες
κλητική		ευθανασία		ευθανασίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ευθανασία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή εὐθανασία (ευτυχισμένος, εύκολος θάνατος) < εὐθανατέω / εὐθανατῶ < εὐθάνατος < εὖ (ευ-) + αρχαία ελληνική θάνατος λόγιο ενδογενές δάνειο: σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική euthanasia ή από τη γαλλική euthanasie < (ελληνιστική κοινή) εὐθανασία

Προφορά

ΔΦΑ : /e.fθa.naˈsi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐θα‐να‐σί‐α

Ουσιαστικό

ευθανασία θηλυκό

1. (λόγιο) καλός, ανώδυνος, εύκολος θάνατος (η ελληνιστική σημασία)
2. η εκούσια θανάτωση κάποιου (που υποφέρει συνήθως από μακροχρόνια ή και ανίατη ασθένεια) με τρόπο ήπιο ή ανώδυνο, ώστε να πάψουν οι πόνοι ή η εναγώνια προσμονή του θανάτου

Συγγενικά

• αθανασία
• → δείτε τη λέξη θάνατος

Δείτε επίσης

• καλοθανατιά

Μεταφράσεις

    ευθανασία

αγγλικά : euthanasia (en) γαλλικά : euthanasie (fr) πολωνικά : eutanazja (pl) τουρκικά : ötanazi (tr)