ευ-

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ευ- < αρχαία ελληνική εὖ

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛf/ (ως αυτόνομη λέξη και ως πρώτο συνθετικό πριν από κ, π, τ, χ, φ, θ, σ, ξ, ψ)

ΔΦΑ : /ɛv/ (ως πρώτο συνθετικό πριν από β, γ, δ, ζ, λ, μ, ν, ρ και φωνήεντα)

Πρόθημα

ευ-

• χρησιμοποιείται στο σχηματισμό λέξεων που δηλώνουν
  1. κάτι καλό

     εύκολος

     ευτυχία

     εύνοια

  2. κάτι που γίνεται με ευκολία

     ευάριθμος

  3. (σπάνια) κάτι αρνητικό που προκύπτει από υπερβολική καλοσύνη

     ευήθης

Αντώνυμα

• δυσ- και δύσ-