πόνος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πόνος	οι	πόνοι
γενική	του	πόνου	των	πόνων
αιτιατική	τον	πόνο	τους	πόνους
κλητική		πόνε		πόνοι
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πόνος < αρχαία ελληνική πόνος (σκληρή δουλειά)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpɔ.nɔs/

Ουσιαστικό

πόνος αρσενικό

1. δυσάρεστο οδυνηρό αίσθημα που προκαλείται από κάποια δυσλειτουργία του σώματος, αρρώστια, φλεγμονή, χτύπημα κ.λπ.

   ο πόνος έγινε δυσβάσταχτος

2. δυσάρεστη συναισθηματική κατάσταση που προέρχεται από άλλα συναισθήματα

   τον κοίταξε με πόνο

3. (σπάνιο), (ιδιωματικό) μόχθος, κόπος

Εκφράσεις

• καθένας με τον πόνο του
• μπρος τα κάλλη τι' ν' ο πόνος
• οι πόνοι : οι ωδίνες του τοκετού
• το κρεβάτι του πόνου
• τον έπιασε ο πόνος για κάτι : λέγεται ειρωνικά για κάποιον που ξαφνικά ενδιαφέρεται για κάτι, αν και ως τώρα αδιαφορούσε τελείως

Συγγενικές λέξεις

• πονάω / πονώ
• πονάκι
• πονεμένος
• πόνημα
• πονημάτιον
• πονο-
• πόνοι
• -πονος

Σύνθετα

πονόδοντος και δοντόπονος πονόκαρδος πονοκεφαλιάζω πονοκεφάλιασμα πονοκέφαλος και κεφαλόπονος πονοκεφαλώ

πονόκοιλος πονόλαιμος και λαιμόπονος πονόματος παυσίπονο νευρόπονος ψευτόπονος

πονόψυχος πονοψυχιά παράπονο άπονος απονιά ματαιοπονία ψυχοπονιάρης

Συνώνυμα

άλγος κεντιά οδύνη σουβλιά

σφαγμός, σφαμός σφάχτης φαρμάκωμα

ντέρτι φαρμάκι καημός σταυρός βάσανο

Μεταφράσεις

    πόνος

αγγλικά : pain (en), ache (en), distress (en), soreness (en) αγγλοσαξονικά : æce (ang), sar (ang) αλβανικά : dhembje (sq) αρχαία εβραϊκά : יָגון αφρικάανς : pyn (af) γαλλικά : douleur (fr) γερμανικά : Schmerz (de), Weh (de) δανικά : smerte (da) εσπεράντο : doloro (eo) ίντο : doloro (io) ισλανδικά : verkur (is) ισπανικά : dolor (es) ιταλικά : dolore (it) καταλανικά : dolor (ca), mal (ca) κουρδικά : êş (ku), azar (ku), ezyet (ku), ezab (ku) μάγια του Γιουκατάν : k’iinam, yah μαλαϊκά : sakit (ms) νορβηγικά : pine (no), smerte (no) ολλανδικά : pijn (nl), wee (nl), zeer (nl)

ουγγρικά : fájdalom (hu) παπιαμέντο : doló, dolór, due πολωνικά : ból (pl) πορτογαλικά : aflição (pt), dor (pt) ρουμανικά : durere (ro) ρωσικά : боль (ru) σκοτικά γαελικά : pian (gd) σουηδικά : pina (sv), smärta (sv), värk (sv) σράναν : pen τουρκικά : acı (tr), ağrı (tr), azap (tr) τσεχικά : bolení (cs), bolest (cs) φινλανδικά : tuska (fi) φεροϊκά : pína (fo) φιλιππινέζικα : sakít (tl) φριζικά : pine (fy)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πόνος < συγγενές με το πένομαι

Ουσιαστικό

πόνος αρσενικό

1. η μεγάλη δυσκολία της μάχης, η μάχη καθαυτή (στον Όμηρο)

   καί δή αὖ τοι πολεμήια ἔργα μέμηλε καί πόνος

2. ο μόχθος, η ταλαιπωρία, η πολλή δουλειά, ο κόπος

   μάταιος πόνος (αδικος κόπος) ἄνευ πόνου (άκοπα, εύκολα) ἔχει πόνον πολύν (δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά)

3. η επιχείρηση, η δουλειά

   καί πόνος ἐντί θάλασσα ( : η δουλειά τους, ο μόχθος τους είναι στη θάλασσα)

4. το ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, πρόβλημα

   ὁ Μηδικὸς πόνος (:το πρόβλημα με τους Πέρσες)

5. ο πόνος, το φυσικό σύμπτωμα του πόνου

   κατέβαινεν ἐς τὰ στήθη ὁ πόνος (Θουκ.), πλευρᾶς πόνοι καὶ θώρακος καὶ ἥπατος , πόνοι ἐν κεφαλῇ (πονοκέφαλος) ἐς τὰ ἄρθρα πόνοι (Ιπποκράτης)

6. το πόνημα (π.χ. το μέλι, ὑψηλὸς τεκτόνων πόνος, τούς ἡμετέρους πόνους: οι καρποί του μόχθου μας)

Πηγές

• πόνος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «πόνος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.