ερείπιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ερείπιο	τα	ερείπια
γενική	του	ερειπίου & ερείπιου	των	ερειπίων
αιτιατική	το	ερείπιο	τα	ερείπια
κλητική		ερείπιο		ερείπια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερείπιο < αρχαία ελληνική ἐρείπιον < ἐρείπω

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈɾi.pi.o/

Ουσιαστικό

ερείπιο ουδέτερο

1. μισογκρεμισμένο ή σε πολύ κακή κατάσταση κτήριο ή γενικότερα κατασκευή
2. (μεταφορικά) άνθρωπος σε πολύ μεγάλη ηλικία με κακή υγεία
3. (μεταφορικά) άνθρωπος με κλονισμένο ψυχικό κόσμο

Συγγενικά

• ερειπιώνας
• ερειπώνω
• ερειπωμένος

Μεταφράσεις

    ερείπιο

αγγλικά : ruin (en), wreck (en), in shambles (en) γαλλικά : vestige (fr), ruine (fr) γερμανικά : Ruine (de) ισπανικά : ruina (es)