επιμέτρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιμέτρηση	οι	επιμετρήσεις
γενική	της	επιμέτρησης*	των	επιμετρήσεων
αιτιατική	την	επιμέτρηση	τις	επιμετρήσεις
κλητική		επιμέτρηση		επιμετρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιμετρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιμέτρηση < ελληνιστική κοινή ἐπιμετρησις < αρχαία ελληνική ἐπιμετρέω / ἐπιμετρῶ

Ουσιαστικό

επιμέτρηση θηλυκό

1. η τελική μέτρηση, ο υπολογισμός που γίνεται στο τέλος

   ⮡  οι επιμετρήσεις συντάσσονται με μέριμνα και δαπάνη του αναδόχου και υπόκεινται στον έλεγχο της διευθύνουσας υπηρεσίας

2. (λογιστική) η διαδικασία του προσδιορισμού της ποσοτικής και κυρίως της χρηματικής αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου κατά την αναγνώριση του

   ≈ συνώνυμα: αποτίμηση

   → δείτε τη λέξη βιβλίο απογραφών

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις επιμετρώ, επί και μέτρο

Πολυλεκτικοί όροι

• επιμέτρηση της ποινής: (νομικός όρος) ο λεπτομερής καθορισμός μιας ποινής από δικαστήριο, αν ο νόμος δεν προβλέπει επ’ ακριβώς

Μεταφράσεις

    επιμέτρηση

αγγλικά : admeasurement (en)

    επιμέτρηση (λογιστική)

αγγλικά : measurement (en)