διχοτόμος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διχοτόμος < (λόγιο) ελληνιστική κοινή διχοτόμος < δίχα + τέμνω

Επίθετο

πίνακας κλίσης υπό κατασκευή

διχοτόμος, -ος, -ο

• που διχοτομεί

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διχοτόμος	οι	διχοτόμοι
γενική	της	διχοτόμου	των	διχοτόμων
αιτιατική	τη	διχοτόμο	τις	διχοτόμους
κλητική		διχοτόμε (διχοτόμο)		διχοτόμοι
όπως «διχοτόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

γεωμετρική μέθοδος χάραξης της διχοτόμου μιας γωνίας

διχοτόμος θηλυκό

• (γεωμετρία) η ευθεία που χωρίζει μια γωνία σε δύο ίσα μέρη

Συγγενικές λέξεις

• διχοτόμηση
• διχοτομία
• διχοτομικός
• διχοτομώ

Μεταφράσεις

    διχοτόμος

αγγλικά : bisector (en) γερμανικά : Winkelhalbierende (de) ιταλικά : bisettrice (it)