διχοτομία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διχοτομία	οι	διχοτομίες
γενική	της	διχοτομίας	των	διχοτομιών
αιτιατική	τη	διχοτομία	τις	διχοτομίες
κλητική		διχοτομία		διχοτομίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διχοτομία < αρχαία ελληνική διχοτομία

Ουσιαστικό

διχοτομία θηλυκό

1. η διαίρεση ενός συνόλου σε δύο αντιτιθέμενα μεταξύ τους μέρη

   Ωστόσο, όλοι ξέρουμε σήμερα ότι ο αφορισμός δεν στάθηκε ικανός να αποτρέψει την επαναστατική κίνηση. Ετσι ενεργοποιήθηκε μια νέα διχοτομία: χριστιανοί-αποστάτες, μουσουλμάνοι-αμυνόμενοι, η οποία συνέχιζε ανεστραμμένη την προαιώνια και δομική διχοτομία της οθωμανικής αυτοκρατορίας: χριστιανοί-υποτελείς, μουσουλμάνοι-κυρίαρχοι. (Β. Παναγιωτόπουλος, Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα , από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 28 Μαρτίου 2010)

Συγγενικά

• διχοτομώ
• διχοτόμος
• διχοτόμηση

Μεταφράσεις

    διχοτομία

αγγλικά : dichotomy (en) γαλλικά : dichotomie (fr)