δίστομος

Δείτε επίσης : Δίστομο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δίστομος	η	δίστομη	το	δίστομο
γενική	του	δίστομου	της	δίστομης	του	δίστομου
αιτιατική	τον	δίστομο	τη	δίστομη	το	δίστομο
κλητική		δίστομε		δίστομη		δίστομο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δίστομοι	οι	δίστομες	τα	δίστομα
γενική	των	δίστομων	των	δίστομων	των	δίστομων
αιτιατική	τους	δίστομους	τις	δίστομες	τα	δίστομα
κλητική		δίστομοι		δίστομες		δίστομα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δίστομος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δίστομος^[1] < (δίς) δί- + στόμ(α) + -ος

δίστομος, -η, -ο

δίστομος

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίστομος	τὸ	δίστομον
γενική	τοῦ/τῆς	διστόμου	τοῦ	διστόμου
δοτική	τῷ/τῇ	διστόμῳ	τῷ	διστόμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίστομον	τὸ	δίστομον
κλητική ὦ!		δίστομε		δίστομον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δίστομοι	τὰ	δίστομᾰ
γενική	τῶν	διστόμων	τῶν	διστόμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διστόμοις	τοῖς	διστόμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διστόμους	τὰ	δίστομᾰ
κλητική ὦ!		δίστομοι		δίστομᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διστόμω	τὼ	διστόμω
γεν-δοτ	τοῖν	διστόμοιν	τοῖν	διστόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δίστομος < (δίς) δί- + στόμ(α) + -ος

δίστομος, -ος, -ον

που έχει δύο εισόδους, δύο στόματα
⮡ δίστομοι' δρόμοι (που διακλαδίζονται)
(για όπλα όπως μαχαίρια) δίκοπος, δίστομος, που έχει αιχμηρές και τις δύο απολήξεις

δίστομος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
δίστομος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.