δίκιο
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | δίκιο | τα | δίκια |
| γενική | του | δίκιου | των | δίκιων |
| αιτιατική | το | δίκιο | τα | δίκια |
| κλητική | δίκιο | δίκια | ||
| Με συνίζηση στην κατάληξη: προφέρεται ως παροξύτονο. | ||||
| Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- δίκιο < κληρονομημένο από την αρχαία ελληνική δίκαιον με συνίζηση στην κατάληξη.[1] Συγκρίνετε με το ουσιαστικό δίκαιο.
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈði.co/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐κιο
Ουσιαστικό
επεξεργασία
δίκιο ουδέτερο
- αυτό που είναι αληθές ή ορθό, που συμφωνεί με την πραγματικότητα
- ⮡ έχω δίκιο, δίκιο έχεις
- ⮡ Η επιστημονική εξέλιξη απέδειξε ότι ο Γαλιλαίος είχε δίκιο σε αυτά που υποστήριζε.
- αυτό που είναι σύμφωνο με τις αρχές της ηθικής και της δικαιοσύνης
- ⮡ Αγωνίζομαι να βρω το δίκιο μου, τα δίκαιά μου.
- ⮡ Μη θυμώνεις μαζί του, έχει κι αυτός τα δίκια του.
Άλλες γραφές
επεξεργασίαΕκφράσεις
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ δίκιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας