γυμναστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γυμναστής	οι	γυμναστές
γενική	του	γυμναστή	των	γυμναστών
αιτιατική	τον	γυμναστή	τους	γυμναστές
κλητική		γυμναστή		γυμναστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γυμναστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γυμναστής < γυμνάζω, γυμνασ- + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝi.mnaˈstis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γυ‐μνα‐στής

παρώνυμο: γυμνιστής

Ουσιαστικό

γυμναστής αρσενικό (θηλυκό γυμνάστρια)

1. (αθλητισμός, επάγγελμα) ο εκπαιδευτής στη γυμναστική σε ιδιωτικό ή κρατικό γυμναστήριο, ο επαγγελματίας που μπορεί να διδάξει γυμναστική
2. (αθλητισμός, επάγγελμα) ο καθηγητής σχολείου ο οποίος διδάσκει γυμναστική

Συγγενικές λέξεις

• γυμναστικός
• προγυμναστής

→ και δείτε τη λέξη γυμνάζω

Μεταφράσεις

    γυμναστής

γερμανικά : Turnlehrer (de) ιταλικά : allenatore (it), istruttore (it)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γυμναστής	οἱ	γυμνασταί
γενική	τοῦ	γυμναστοῦ	τῶν	γυμναστῶν
δοτική	τῷ	γυμναστῇ	τοῖς	γυμνασταῖς
αιτιατική	τὸν	γυμναστήν	τοὺς	γυμναστᾱ́ς
κλητική ὦ!		γυμναστᾰ́		γυμνασταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γυμναστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		γυμνασταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γυμναστής < γυμνάζω, γυμνασ- + -τής

Ουσιαστικό

γυμναστής-οῦ αρσενικό

1. ο εκπαιδευτής, ο προπονητής επαγγελματιών αθλητών
2. ο παιδοτρίβης

Πηγές

• γυμναστής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γυμναστής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.