Δείτε επίσης: γλώσσας
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο γλωσσάς η γλωσσού το γλωσσάδικο
γλωσσούδικο
      γενική του γλωσσά της γλωσσούς του γλωσσάδικου
γλωσσούδικου
    αιτιατική τον γλωσσά τη γλωσσού το γλωσσάδικο
γλωσσούδικο
     κλητική γλωσσά γλωσσού γλωσσάδικο
γλωσσούδικο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι γλωσσάδες οι γλωσσούδες τα γλωσσάδικα
γλωσσούδικα
      γενική των γλωσσάδων των γλωσσούδων των γλωσσάδικων
γλωσσούδικων
    αιτιατική τους γλωσσάδες τις γλωσσούδες τα γλωσσάδικα
γλωσσούδικα
     κλητική γλωσσάδες γλωσσούδες γλωσσάδικα
γλωσσούδικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος.
Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
ομάδα '-άς', Κατηγορία όπως «γλωσσάς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

  Ετυμολογία

επεξεργασία
γλωσσάς < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γλωσσάς (ουσιαστικό) < αρχαία ελληνική γλῶσσα + -άς

  Προφορά

επεξεργασία
ΔΦΑ : /ɣloˈsas/
τυπογραφικός συλλαβισμός: γλωσ‐σάς

  Επίθετο

επεξεργασία

γλωσσάς, -ού, -άδικο/ούδικο [1]

  1. (οικείο) που λέει πολλά με αυθάδη τρόπο, που βγάζει γλώσσα
  2. (οικείο) φλύαρος, κουτσομπόλης [2]

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

γλωσσάς αρσενικό (θηλυκό γλωσσού)

Συγγενικά

επεξεργασία

  Μεταφράσεις

επεξεργασία

  Αναφορές

επεξεργασία
  1. ως επίθετο γλωσσάς - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. ως ουσιαστικό «γλωσσάς» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)



  Ετυμολογία

επεξεργασία
γλωσσάς < γλώσσ(α) + -άς < αρχαία ελληνική γλῶσσα

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

γλωσσάς αρσενικό