γλωσσάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γλωσσάς	η	γλωσσού	το	γλωσσάδικο & γλωσσούδικο
γενική	του	γλωσσά	της	γλωσσούς	του	γλωσσάδικου & γλωσσούδικου
αιτιατική	τον	γλωσσά	τη	γλωσσού	το	γλωσσάδικο & γλωσσούδικο
κλητική		γλωσσά		γλωσσού		γλωσσάδικο & γλωσσούδικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γλωσσάδες	οι	γλωσσούδες	τα	γλωσσάδικα & γλωσσούδικα
γενική	των	γλωσσάδων	των	γλωσσούδων	των	γλωσσάδικων & γλωσσούδικων
αιτιατική	τους	γλωσσάδες	τις	γλωσσούδες	τα	γλωσσάδικα & γλωσσούδικα
κλητική		γλωσσάδες		γλωσσούδες		γλωσσάδικα & γλωσσούδικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
ομάδα '-άς', Κατηγορία όπως «γλωσσάς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γλωσσάς < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική γλωσσάς (ουσιαστικό) < αρχαία ελληνική γλῶσσα + -άς

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣloˈsas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γλωσ‐σάς

Επίθετο

γλωσσάς, -ού, -άδικο/ούδικο

1. (οικείο) που λέει πολλά με αυθάδη τρόπο, που βγάζει γλώσσα
2. (οικείο) φλύαρος, κουτσομπόλης

Ουσιαστικό

γλωσσάς αρσενικό (θηλυκό γλωσσού)

• (οικείο) που είναι γλωσσάς

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη γλώσσα

Μεταφράσεις

    γλωσσάς

γαλλικά : insolent (fr), bavard (fr) ισπανικά : hablador (es), charlatán (es)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γλωσσάς < γλώσσ(α) + -άς < αρχαία ελληνική γλῶσσα

Ουσιαστικό

γλωσσάς αρσενικό

• αυθάδης

Πηγές

• σελ.330, Τόμος 4ος -Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• «γλωσσάς» -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].