γλῶσσα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	γλῶσσᾰ	αἱ	γλῶσσαι
γενική	τῆς	γλώσσης	τῶν	γλωσσῶν
δοτική	τῇ	γλώσσῃ	ταῖς	γλώσσαις
αιτιατική	τὴν	γλῶσσᾰν	τὰς	γλώσσᾱς
κλητική ὦ!		γλῶσσᾰ		γλῶσσαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γλώσσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		γλώσσαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'γλῶσσα' όπως «γλῶσσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γλῶσσα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *glōgʰs

Ουσιαστικό

γλῶσσα θηλυκό

• η γλώσσα στις σημασίες
  1. η γλώσσα στο στόμα
  2. οτιδήποτε έχει σχήμα γλώσσας, γλωσσίδι
  3. (γλωσσολογία) ο λόγος, ο κώδικας επικοινωνίας

Άλλες μορφές

• αττικός τύπος : γλῶττα
• ιωνικός τύπος : γλάσσα

Συγγενικά

 ετυμολογικό πεδίο 
γλωσσ- 

• γλωσσο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα γλωσσο- στο Βικιλεξικό
• -γλωσσος Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -γλωσσος στο Βικιλεξικό
• Λέξεις γλωσσ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

ενδεικτικά

• ἀγκυλόγλωσσον
• ἀγλωσσία
• ἀλλογλωσσία
• ἀλλόγλωσσος
• βούγλωσσον
• βραδύγλωσσος
• γλῶσσαι
• γλωσσαλγέω
• γλωσσαλγία
• γλώσσαλγος
• γλωσσάομαι
• γλωσσαργέω
• γλώσσαργος
• γλωσσάριον
• γλώσσασπις
• γλώσσημα
• γλωσσηματικός
• γλωσσίδιον
• γλωσσός
• γλωσσώδης
• δίγλωσσος
• ἐπιγλωσσάομαι
• ἐπιγλωσσίς
• εὔγλωσσος
• ἡδυγλωσσία
• θρασυγλωσσής
• ἱερογλωσσόκομον
• ὁμογλωσσέω
• παγγλωσσία
• προγλωσσεύομαι
• προγλωσσίς
• ὑπογλώσσιος
• ὑπογλωσσίς
• ὑπόγλωσσον
• χαριτογλωσσέω

Πηγές

• γλῶσσα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γλῶσσα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.