βασάλτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βασάλτης	οι	βασάλτες
γενική	του	βασάλτη	των	βασαλτών
αιτιατική	τον	βασάλτη	τους	βασάλτες
κλητική		βασάλτη		βασάλτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βασάλτης

βασάλτης < (άμεσο δάνειο) γαλλική basalte < υστερολατινική basaltes < λατινική basanites < αρχαία ελληνική βασανίτης < βάσανος (αντιδάνειο) < αρχαία αιγυπτιακή baḫan (είδος πετρώματος που χρησιμοποιόταν ως λυδία λίθος)

Η αρχαία ελληνική λέξη πέρασε στα λατινικά ως basanites στο έργο του Πλίνιου και έγινε basaltes από λάθος των αντιγραφέων του Μεσαίωνα.

βασάλτης αρσενικό

(ορυκτολογία) ηφαιστειογενές πέτρωμα με χρώμα από γκρίζο έως μαύρο, που σχηματίζεται από την ταχεία ψύξη βασαλτικής λάβας

βασάλτης