αυτοπαθής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αυτοπαθής	αυτοπαθής	αυτοπαθές
γενική	αυτοπαθούς	αυτοπαθούς	αυτοπαθούς
αιτιατική	αυτοπαθή	αυτοπαθή	αυτοπαθές
κλητική	αυτοπαθή(ής)	αυτοπαθής	αυτοπαθές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αυτοπαθείς	αυτοπαθείς	αυτοπαθή
γενική	αυτοπαθών	αυτοπαθών	αυτοπαθών
αιτιατική	αυτοπαθείς	αυτοπαθείς	αυτοπαθή
κλητική	αυτοπαθείς	αυτοπαθείς	αυτοπαθή

Ετυμολογία

αυτοπαθής < ελληνιστική κοινή αὐτοπαθής (χρησιμοποιήθηκε από τους Αλεξανδρινούς συγγραφείς για να διαχωρίσει τις αντωνυμίες σε «ἀλλοπαθεῖς» και «αὐτοπαθεῖς», αλλά και τα ρήματα σε «μεταβατικά» και «αυτοπαθῆ»)

Επίθετο

αυτοπαθής, -ής, -ές

1. (γραμματική) για ρήμα του οποίου η ενέργεια επιστρέφει στο υποκείμενο
2. (γραμματική) για αντωνυμία που εκφράζει την παραπάνω σχέση
3. (αρχαιοπρεπές) που από μόνος του παθαίνει κάτι ή αποκτά πείρα κάποιου πράγματος

Άλλες μορφές

• αυτοπαθητικός

Συγγενικές λέξεις

• αυτοπάθεια
• αυτοπαθώς

Δείτε επίσης

• αλληλοπαθής

Μεταφράσεις

    αυτοπαθής

αγγλικά : reflexive (en), reflective (en) γαλλικά : réfléchi (fr) γερμανικά : reflexiv (de)