υποκείμενο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	υποκείμενο	τα	υποκείμενα
γενική	του	υποκειμένου & υποκείμενου	των	υποκειμένων
αιτιατική	το	υποκείμενο	τα	υποκείμενα
κλητική		υποκείμενο		υποκείμενα
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υποκείμενο < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

υποκείμενο ουδέτερο

1. ζώο ή άνθρωπος που υποβάλλεται σε επιστημονικό πείραμα

   το φάρμακο προκάλεσε αρνητική αντίδραση σε τρία από τα υποκείμενα

2. ζώο ή άνθρωπος για τον οποίο αναφερόμαστε ή κάνουμε ανάλυση
3. (γραμματική) η λέξη ή σύνολο λέξεων (ονοματική φράση) που μας δείχνουν ποιος ενεργεί, παθαίνει κάτι, ή βρίσκεται σε μια κατάσταση

   το υποκείμενο της πρότασης «ο αγριεμένος σκύλος δάγκωσε το αγόρι» είναι «ο αγριεμένος σκύλος»

4. (μεταφορικά‑υβριστικό) κακής ποιότητας άνθρωπος

Μεταφράσεις

    υποκείμενο

αγγλικά : subject (en) (1,2) γαλλικά : sujet (fr) γερμανικά : Subjekt (de) περσικά : فاعل (fa) πολωνικά : podmiot (pl)