αυθύπαρκτος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αυθύπαρκτος	η	αυθύπαρκτη	το	αυθύπαρκτο
γενική	του	αυθύπαρκτου	της	αυθύπαρκτης	του	αυθύπαρκτου
αιτιατική	τον	αυθύπαρκτο	την	αυθύπαρκτη	το	αυθύπαρκτο
κλητική		αυθύπαρκτε		αυθύπαρκτη		αυθύπαρκτο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αυθύπαρκτοι	οι	αυθύπαρκτες	τα	αυθύπαρκτα
γενική	των	αυθύπαρκτων	των	αυθύπαρκτων	των	αυθύπαρκτων
αιτιατική	τους	αυθύπαρκτους	τις	αυθύπαρκτες	τα	αυθύπαρκτα
κλητική		αυθύπαρκτοι		αυθύπαρκτες		αυθύπαρκτα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αυθύπαρκτος < μεσαιωνική ελληνική αυθύπαρκτος < αρχαία ελληνική αὐτός + ὑπάρχω

Επίθετο

αυθύπαρκτος, -η, -ο

• που υπάρχει από μόνος του, που η ύπαρξή του δεν οφείλεται στην ύπαρξη ή συνδρομή άλλου

Άλλες μορφές

• αυθύπαρχτος

Συνώνυμα

• ανεξάρτητος
• αυθυπόστατος
• αυτόνομος
• αυτοτελής

Συγγενικά

• αυθυπαρξία
• → δείτε τις λέξεις αυτός, υπάρχω και άρχω

Μεταφράσεις

    αυθύπαρκτος

αγγλικά : self-existent (en)