απρόκλητος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απρόκλητος	η	απρόκλητη	το	απρόκλητο
γενική	του	απρόκλητου	της	απρόκλητης	του	απρόκλητου
αιτιατική	τον	απρόκλητο	την	απρόκλητη	το	απρόκλητο
κλητική		απρόκλητε		απρόκλητη		απρόκλητο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απρόκλητοι	οι	απρόκλητες	τα	απρόκλητα
γενική	των	απρόκλητων	των	απρόκλητων	των	απρόκλητων
αιτιατική	τους	απρόκλητους	τις	απρόκλητες	τα	απρόκλητα
κλητική		απρόκλητοι		απρόκλητες		απρόκλητα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απρόκλητος < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἀπρόκλητος ἀ- (α-) στερητικό + (προκαλώ) θέμα παθητικού αορίστου προκλη- + -τος

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈpɾo.kli.tos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πρό‐κλη‐τος

Επίθετο

απρόκλητος, -η, -ο

• που δεν τον προκάλεσε κάποιος ή κάτι, που ενήργησε δίχως αιτία ή αφορμή, που σημειώθηκε χωρίς πρόκληση

  ⮡  απρόκλητη επίθεση

  ⮡  μου επιτέθηκε απρόκλητος

Συνώνυμα

• αναίτιος
• αδικαιολόγητος
• ανεξήγητος

Συγγενικά

• απρόκλητα (επίρρημα)
• πρόκληση

→ και δείτε τις λέξεις προκαλώ, προ και καλώ

Μεταφράσεις

    απρόκλητος

αγγλικά : unprovoked (en)