ανάγλυφο

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	ανάγλυφο	τα	ανάγλυφα
γενική	του	ανάγλυφου	των	ανάγλυφων
αιτιατική	το	ανάγλυφο	τα	ανάγλυφα
κλητική		ανάγλυφο		ανάγλυφα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ο Παν και οι Νύμφες, μαρμάρινο ανάγλυφο του Νεοπτόλεμου του Μελιτέως, 330 π.Χ. (Μουσείο Αρχαίας Αγοράς)

ανάγλυφο < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ανάγλυφος < ανά + γλύφω

Ουσιαστικό

ανάγλυφο ουδέτερο

1. (γλυπτική) γλυπτό έργο τέχνης στο οποίο σχήματα ή μορφές προβάλλουν από την επίπεδη επιφάνεια της πλάκας στην οποία έχουν λαξευτεί
2. (γεωλογία) οι εξάρσεις και βυθίσεις της επιφάνειας της γης

   Η περιοχή παρουσιάζει ένα πλούσιο ανάγλυφο με επιβλητικές οροσειρές και βαθιές χαράδρες.

Συγγενικά

• γλύπτης
• γλυπτική
• γλυπτό
• γλυπτοθήκη
• ολόγλυφος

Μεταφράσεις

    ανάγλυφο

αγγλικά : relief (en) γαλλικά : bas-relief (fr) (1), relief (fr) (2) γερμανικά : Relief (de)

Ετυμολογία 2

ανάγλυφο: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ανάγλυφο

1. (αρσενικό) αιτιατική ενικού του ανάγλυφος
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του ανάγλυφος