αειθαλής

Δείτε επίσης : ἀειθαλής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αειθαλής	η	αειθαλής	το	αειθαλές
γενική	του	αειθαλούς*	της	αειθαλούς	του	αειθαλούς
αιτιατική	τον	αειθαλή	την	αειθαλή	το	αειθαλές
κλητική		αειθαλή(ς)		αειθαλής		αειθαλές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αειθαλείς	οι	αειθαλείς	τα	αειθαλή
γενική	των	αειθαλών	των	αειθαλών	των	αειθαλών
αιτιατική	τους	αειθαλείς	τις	αειθαλείς	τα	αειθαλή
κλητική		αειθαλείς		αειθαλείς		αειθαλή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αειθαλής < (ελληνιστική κοινή) ἀειθαλής < ἀεί + θάλλω

αειθαλής, -ής, -ές

(για φυτά) που δεν ρίχνει τα φύλλα του το χειμώνα
το πεύκο είναι ένα αειθαλές δέντρο
(μεταφορικά) γεμάτος ζωή και ενέργεια, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία
αειθαλής γέροντας

αειθαλής