- ἵστημι < *σί-στη-μι (με ενεστωτικό αναδιπλασιασμό)[1] < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *stísteh₂- < *steh₂-. Συγγενή: λατινική sto, γερμανική stehen, κ.ά.
ἵστημι (παθητική φωνή: ἵσταμαι)
- (+ αιτιατική) στήνω κάτι ή κάποιον, κάνω κάτι να σταθεί όρθιο
- είμαι υπαρκτός, έχω παρουσία
(Χρειάζεται επεξεργασία)
ἵστημι
| Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἵστημι
|
ἱστῶ
|
ἱσταίην
|
-
|
| σύ
|
ἵστης
|
ἱστῇς
|
ἱσταίης
|
ἵστη
|
| οὗτος
|
ἵστησι
|
ἱστῇ
|
ἱσταίη
|
ἱστάτω
|
| ἡμεῖς
|
ἵσταμεν
|
ἱστῶμεν
|
ἱσταίημεν/ἱσταῖμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἵστατε
|
ἱστῆτε
|
ἱσταίητε/ἱσταῖτε
|
ἵστατε
|
| οὗτοι
|
ἱστᾶσι(ν)
|
ἱστῶσι(ν)
|
ἱσταίησαν/ἱσταῖεν
|
ἱστάντων / ἱστάτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἱστάναι
|
ἱστάς (γεν. ἱστάντος)
|
ἱστᾶσα
|
ἱστάν
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἵστην
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἵστης
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἵστη
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἵσταμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἵστατε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἵστασαν
|
-
|
-
|
-
|
| Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
στήσω
|
-
|
στήσοιμι
|
-
|
| σύ
|
στήσεις
|
-
|
στήσοις
|
-
|
| οὗτος
|
στήσει
|
-
|
στήσοι
|
-
|
| ἡμεῖς
|
στήσομεν
|
-
|
στήσοιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
στήσετε
|
-
|
στήσοιτε
|
-
|
| οὗτοι
|
στήσουσι(ν)
|
-
|
στήσοιεν
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| στήσειν
|
στήσων
|
στήσουσα
|
στῆσον
|
| Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἔστησα
|
στήσω
|
στήσαιμι
|
-
|
| σύ
|
ἔστησας
|
στήσῃς
|
στήσαις / στήσειας
|
στῆσον
|
| οὗτος
|
ἔστησε
|
στήσῃ
|
στήσαι / στήσειεν
|
στησάτω
|
| ἡμεῖς
|
ἐστήσαμεν
|
στήσωμεν
|
στήσαιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἐστήσατε
|
στήσητε
|
στήσαιτε
|
στήσατε
|
| οὗτοι
|
ἔστησαν
|
στήσωσι(ν)
|
στήσαιεν / στήσειαν
|
στησάντων / στησάτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| στῆσαι
|
στήσας
|
στήσασα
|
στῆσαν
|
|
ἵσταμαι
| Μέσος / Παθητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἵσταμαι
|
ἱστῶμαι
|
ἱσταίμην
|
-
|
| σύ
|
ἵστασαι
|
ἱστῇ
|
ἱσταῖο
|
ἵστασο
|
| οὖτος
|
ἵσταται
|
ἱστῆται
|
ἱσταῖτο
|
ἱστάσθω
|
| ἡμεῖς
|
ἱστάμεθα
|
ἱστώμεθα
|
ἱσταίμεθα
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἵστασθε
|
ἱστῆσθε
|
ἱσταῖσθε
|
ἵστασθε
|
| οὗτοι
|
ἵσταλνται
|
ἱστῶνται
|
ἱσταῖντο
|
ἱστάσθων / ἱστάσθωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἵστασθαι
|
ἱστάμενος
|
ἱσταμένη
|
ἱστάμενον
|
| Μέσος / Παθητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἱστάμην
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἵστασο
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτος
|
ἵστατο
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἱστάμεθα
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἵστασθε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἵσταντο
|
-
|
-
|
-
|
| Μέσος Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
στήσομαι
|
-
|
στησοίμην
|
-
|
| σύ
|
στήσῃ / στήσει
|
-
|
στήσοιο
|
-
|
| οὖτος
|
στήσεται
|
-
|
στήσοιτο
|
-
|
| ἡμεῖς
|
στησόμεθα
|
-
|
στησοίμεθα
|
-
|
| ὑμεῖς
|
στήσεσθε
|
-
|
στήσοισθε
|
-
|
| οὗτοι
|
στήσονται
|
-
|
στήσοιντο
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| στήσεσθαι
|
στησόμενος
|
στησομένη
|
στησόμενον
|
| Παθητικός Μέλλοντας α'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
σταθήσομαι
|
-
|
σταθησοίμην
|
-
|
| σύ
|
σταθήσῃ / σταθήσει
|
-
|
σταθήσοιο
|
-
|
| οὖτος
|
σταθήσεται
|
-
|
σταθήσοιτο
|
-
|
| ἡμεῖς
|
σταθησόμεθα
|
-
|
σταθησοίμεθα
|
-
|
| ὑμεῖς
|
σταθήσεσθε
|
-
|
σταθήσοισθε
|
-
|
| οὗτοι
|
σταθήσονται
|
-
|
σταθήσοιντο
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| σταθήσεσθαι
|
σταθησόμενος
|
σταθησομένη
|
σταθησόμενον
|
|
- ↑ «ίσταμαι» με εκτενές σχόλιο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ s.v. «σταθερός» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Ετυμολογία 
Ρήμα
Αναφορές