στατήρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	στᾰτηρ-
ονομαστική	ὁ	στατήρ	οἱ	στατῆρες
γενική	τοῦ	στατῆρος	τῶν	στατήρων
δοτική	τῷ	στατῆρῐ	τοῖς	στατῆρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	στατῆρᾰ	τοὺς	στατῆρᾰς
κλητική ὦ!		στατήρ		στατῆρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στατῆρε
γεν-δοτ	τοῖν		στατήροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στατήρ < θέμα στα- (δείτε ἵστημι) + -τήρ

Ουσιαστικό

στατήρ αρσενικό

• ο στατήρας
  1. μονάδα μέτρησης βάρους) όπως η λίτρα
  2. νόμισμα από διάφορα μέταλλα, που περιγράφεται με επίθετο για την πόλη κοπής του

     ⮡  στατήρ Δαρεικός, Κροίσειος, χρυσοῦ στατῆρες Λαμψακηνοί

Παράγωγα

• δεκαστάτηρος
• ἑκατονστάτηρον
• ἡμιστάτηρον
• ὀβολοστατήρ
• πενταστάτηρος
• πεντηκονταστάτηρον
• στατηριαῖος
• στατηρίσκος
• τετραστάτηρος
• τριημῖστατῆρα
• τριστάτηρος

με διαφορετική σημασία:

• ὀφθαλμοστατήρ

Πηγές

• στατήρ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• στατήρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.